Landschap fotografie op de Posbank

Het is inmiddels al weer een aantal weken geleden dat ik een fotoworkshop landschapfotografie deed bij Ruben Smit.

Maar nu dan toch een aantal platen.

Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik het een moeilijk en vaak niet eens leuk foto onderwerp vind. En soms vraag ik mezelf ook wel eens af waarom ik het mezelf toch steeds weer aandoe om hier workshops voor te volgen.

Wel dat is eenvoudig te beantwoorden; ik wil het toch onder de knie krijgen.

Dit keer is de Posbank aan de beurt om zijn prachtige vergezichten aan me te tonen. En me te verleiden tot die landschapfoto, waar ik trots op kan zijn.

Na de nodige tips en uitleg voor een goed te maken landschapfoto gaan we op pad.

Eerst een stuk door het bos en dan komen we op de prachtige hei uit met uitzicht over mooi heuvelland.

Jammer dat de luchtpartij niet fraai is en het is ietsje heiig.

En dan begint het neerzetten van het statief, het landschap in je opnemen en goed kijken wat je op de plaat wilt vastleggen. Dan komt de instelling van je camera en het in de juiste positie brengen van je camera.

Okee de lijnen waarover Ruben sprak zitten erin. Er zit kleur in het landschap. En het laat zien hoe de Posbank eruit ziet. Maar..........

En terwijl ik aan het piekeren ben of ik dit nu wel een fraaie plaat vind, zie ik op een paar meter afstand iets veel interessanters. Een berg paardenmest, van de koniks die hier rond moeten lopen, maar zich niet laten zien. Maar die mesthoop trekt niet mijn aandacht, wel de beestjes die ermee bezig zijn.

Even kijken of Ruben niet in de buurt is en dan vlug de macrolens erop.

Daar ik toch nooit bij de grote groep in de buurt blijf, ik heb er een hekel aan om met z'n allen op een klein klutje te staan en allemaal dezelfde foto te maken, wordt zo saai en eentonig wanneer je s'avonds de fotonabespreking hebt, kan ik rustig mijn gang gaan.

Maar goed ik vergat ook niet om toch mijn best te doen op de landschap foto.

Ik was met de hei/heuvel foto's niet heel erg tevreden. Toch wilde ik twee foto's die ik wel fraai vond op de blog zetten.

En na een flinke klim keek ik nog eens achterom en dacht dit is het niet. Ik klom op de top van een heuvel en kwam bij een oude boom die heel brede takken had.

Ik zag een echtpaar die allebei heel gekleurde kleding droegen op een bankje uitkijken over het landschap. Ik zorgde ervoor dat ik nog net een streep lichte lucht onder de takken door zag en maakte de foto.

Dit was de foto waar ik op zat te wachten. Meestal zet ik geen mensen in beeld wanneer ik een landschap foto maak, maar voor deze ene keer pasten ze er helemaal in. Zonder hen zou de foto saai en kleurloos zijn. Nu vertelt de foto zijn verhaal. En daar gaat het om. Een foto maak je om een verhaal te laten zien.

Twee mensen die na een flinke klim uitrusten op een bankje en het immense landschap in zich opnemen. Stiekem bespiedt door een fotograaf die het geheel vastlegt. Het geheel is heel ongedwongen.

Tja misschien begin ik het een beetje te leren.

Ik geef niet op.

Workshop in de Millingerwaard

Vorige week gaf Maarten een workshop dier/landschap/macro fotografie.

Het weer deed zijn best om in ieder geval de ochtend droog te laten verlopen.

De ochtend was voor dierfotografie. Ik vond het best spannend, want we zouden zo direct tussen de wilde paarden gaan lopen om te fotograferen.

Ik heb wat met paarden, maar sinds Tiengemeten ben ik wat mijn fotoapparatuur betreft toch iets voorzichtiger geworden. En dat waren gewoon tamme paarden.

Voor de zekerheid liet ik het statief dus maar in de auto.

Nolda was er ook bij. Zij wil ook een digitale camera gaan kopen. Ze fotografeert nu met mijn oude camera. Maandags er voor zijn we een ochtend op stap geweest en heb ik de beginselen van het fotograferen aan haar uitgelegd.

Aan het eind van deze workshop bleek dat zij een snelle leerling is.

Michel maakte deze actie plaat van mij. De paarden waren al snel aan ons gewend. Ze werden steeds nieuwsgieriger. Soms vond de leidende hengst het even genoeg en zorgde voor voldoende afstand tussen zijn merries en veulens en ons. Maar over het algemeen waren de paarden prima fotomodellen, alhoewel, toen ze eenmaal aan ons waren gewend vielen er een paar pardoes in slaap, staande of liggend.

Ik vond het fotograferen van de paarden bijna net zo leuk als het fotograferen van de paarden met de fotografen. Ze werden steeds vrijer naar ons toe en soms duwden ze met hun hoofden tegen je aan.

Of ze probeerden je aandacht te krijgen door te gaan rollen. Fred had alle aandacht van deze jonge hengst die er alles aan deed om op de foto te komen.

Sjaak is gelukkig lang genoeg om boven de paarden ruggen uit te komen, zodat er toch nog iets van overmacht is. Maar ook hij werd regelmatig gestoord bij het fotograferen.

Deze merrie keek me vanaf haar hoge positie wat koddig aan. Ik lag zowat onder haar. Ze kwam steeds dichterbij en op een gegeven moment kon ik haar niet meer fotograferen met de 300mm lens.

Daar er veel hoofden of detail foto's werden uitgezocht voor de nabespreking, besloot ik een paard in landschap in te leveren. Het werd een heerlijk ontspannen foto. Ik liggend achter de camera en hij liggend achter de gele bloemetjes.

Jammer dat de lucht zo strak was, waardoor deze wit uitsloeg. Maar het paarden hoofd staat er wel mooi op.

Ik kreeg er ook een vriendje bij. Deze hengst wilde maar steeds dat ik hem kriebelde. Ik verbaasde me daarover. De paarden zijn wild, maar ze gedroegen zich als tamme paarden. Wanneer ik wilde fotograferen, gaf hij me een zetje en moest ik weer achter zijn oren kriebelen.

Ik mocht hem helaas niet meenemen van Maarten. Met Fred had ik al geregeld dat hij tussen Nolda en mij op de achterbank van zijn auto mee mocht.

Maar helaas........

En de middag besteedde ik aan macrofotografie. Ik had Leendert en Nolda dicht in de buurt. Leendert had net zijn macrolens en wilde wat tips hebben. Nolda wilde ook wel wat macro foto's proberen te maken en kreeg mijn 300mm lens op de camera. Want ook met een telelens kun je aardige macro plaatjes maken.

Het begon inmiddels zacht te regenen.

En terwijl ik beide tips gaf probeerde ik toch ook wat platen te schieten. En ineens zag ik het.

Dat werd mijn macroplaat voor vandaag. Wat ik verder ook nog zou maken, ik had mijn plaat voor vandaag.

Een tijdje geleden toen ik met Ruben Smit op macroworkshop was, kon ik niet echt de plaat vinden die het zou worden. Maar nu was die er ineens.

Ik ben er dan ook reuze blij mee.

Terwijl Nolda richting de rivier ging om wat landschapsplaten te gaan maken, bleven Leendert en ik wat achter. Ik vertelde hem dat je vaak op een vierkante meter allerlei onderwerpen kon aantreffen voor de macrofotografie.
Wij bleven in het beboste gedeelte en bleven ook vrij lang droog.
Er waren anderen die zich in een heus avontuur bevonden, met boze hoornaars, maar wij probeerden druppels op de bladeren vast te leggen. Ook een avontuur, daar de wind de blaadjes flink liet bewegen. En dit keer was ik niet de enige die zich in een regencape hulde. Leendert had net zo'n bult op zijn rug als ik(rugzak).



We vergaten de tijd en kwamen te laat binnen. We hadden nog wel even door willen gaan met fotograferen, maar de vermoeidheid sloeg ook toe.
Het was een gezellige, leerzame workshop.
Er werden mooie foto's gemaakt en iedereen had weer een schat aan kennis opgedaan.