Kittenmiddag van de Noren

12 december was er de kitten middag van de Noorman. Een vereniging van Noorse Boskatten. En daar heb ik er ook 4 van. Maar ik kon de mijne thuislaten. Ik heb geen kittens en geen senioren. En die categorie kon meedoen aan een echte keuring en er nog een beker mee winnen ook. En er was natuurlijk de fotowedstrijd uitslag. Maarten was jurylid. En er zijn vele platen ingezonden.

Het was een mooie dag daar in Eerbeek.

De poezebeesten lieten zich van hun goede kant zien en snorden wat af. Allemaal baasjes die hoopten op een prijs voor hun schoonheid. Er was zoveel keuze. Van een paar maanden oud tot een kat van 11 jaar oud.

Maarten had ook al gauw een vriendje gevonden. Gandalfje van Marijke Faber was niet bij Maarten weg te houden. Die sloten vriendschap en er werd wat af geknuffeld. Ik had weinig tijd voor knuffelen. Ik heb de foto's gemaakt voor in het blad en op de site. Maar ik had wel mijn voorkeuren hoor. Maar die verklap ik natuurlijk niet. Mijn eigen Noren kijken ook af en toe mee op de blog en dan zijn ze weer heel beledigd. Maar ze waren wel erg blij met de meegebrachte snoepjes en lieten het dan ook goed smaken.

Mijn eigen Sannah poseerde als een echt model met een aantal van die lekkere snoepjes. Alsof ze wil zeggen, koop dit merk, maar deze zijn van mij en daar blijf je maar lekker af.

Ik ben natuurlijk ook ape trots op de foto's van mijn hand in Het Noorderlicht, het tijdschrift van de vereniging De Noorman.

En op de site staan de eerste foto's ook al.

Amerongen

Het is alweer een week of wat geleden dat we een workshop sfeer hadden in de Amerongse bossen. En ik zag het al snel, ik zou de dag op de grond doorbrengen. Er waren veel paddenstoelen. Dus daar ging ik mee aan de slag. Het was een druilerige dag en er waren al de nodige buien gevallen. Dus al snel was ik erg nat en ook vies. Maar dat deerde mij niets. Paddenstoelen staan nu eenmaal niet altijd op ooghoogte, dus werd het kruipen en kijken en dan weer een nieuwe positie innemen. We hadden natuurlijk ook weer een opdracht meegekregen. Maak een macro sfeerfoto en een Landschapsfeerfoto. Nu is sfeer voor een ieder weer anders. Dus je kon je gang gaan. Maarten liet iedereen de mooiste plekjes zien en hielp weer met alle mogelijkheden van de camera's. Ik ging lekker mijn eigen gangetje.

Probeerde het meegebrachte zaklampje uit en de flitser. Ik zorgde ervoor dat ik de paddenstoelen zo veel mogelijk met de natuurlijke omlijsting kon fotograferen. Want juist de gekleurde herfst bladeren maken dat het een mooi plaatje worden. De natuur had zelf al geschilderd met een fraai kleuren palet. Wat zou je daar nou aan willen veranderen.

En op zoek naar de mooiste achtergrond was ook nog een sport. Wanneer je je helemaal hebt geïnstalleerd en je kijkt door je zoeker, moet het ook kloppen.

Er was zoveel te zien en te fotograferen. Helaas is de stinkende vliegenzwam aan mijn neus eh camera voorbij gegaan. Die paddenstoel zou ik zo graag eens voor de lens krijgen. Maar dat heb je ervan als je niet bij de anderen blijft en je eigen gangetje gaat. Iedereen kwam wel met een stinkende vliegenzwam thuis, behalve ik. Heb ik nog wat voor de volgende keer om naar te gaan zoeken.

Maar dit ienemienie satijnzwammetje is ook erg mooi. Het stond zo verscholen tussen de bladeren dat je goed moest kijken. Het kopje was niet groter dan het eerste kootje van mijn ringvinger. Ga daar maar eens met z'n allen omheen liggen.......

Maar niet alleen paddenstoelen doen het goed bij macro. Ook dit prachtig ballet van bladstelen. Je moet het wel zien natuurlijk. Ik vind persoonlijk dat de warme kleuren het goed doen. Het is abstract en toch ook heel levendig. Maar dit is natuurlijk mijn persoonlijke smaak.

En dan deze prachtige robuuste boleet. Stoer en eenzaam stond hij daar te pronken. De weggegooide appel doet het ook goed, qua kleur. Ik weet dat er meer dit plaatje hebben gemaakt, maar ik ben er erg blij mee. Had trouwens ook nog nooit zo'n grote boleet gezien.



En de regen doet het ook goed op de paddenstoelen. Ze krijgen zo een mooie glans.

Maar ook zomaar een plaatje van een tapijt van bladeren is zeer fraai. De kleuren en vormen zijn tekenend voor de late herfst. Nog even en er zit aan geen enkele boom meer blad en moeten we wachten tot het voorjaar voordat er weer fris groen aan de takken verschijnt. Hoewel...mijn vlinderstruik thuis had al allemaal kleine nieuwe uitlopers. De natuur is een beetje in de war. Het is ook nog te zacht voor november. Het hoort eigenlijk al te vriezen. Tja dat hoeft nu ook niet direct van mij hoor. Maar de buien mogen wel iets minder. En de stormen...het is vandaag ook weer zo'n dag.

Mooi hoor zo'n kleed van beukenbladeren. Het geeft het bos iets intiems. Zo'n woonkamer gevoel. Al moest ik wel even slikken toen ik zo alleen achter was gebleven in een vreemd bos, waar ik de weg niet ken. Zolang je op de grond ligt te fotograferen is er niets aan de hand, maar ga je dan weer lopen dan zijn de bomen wel erg hoog en het bos erg leeg en groot. Maar dapper ben ik een pad ingeslagen en onderweg al fotograferend toch weer bij het Berghuis aangekomen.

Het wordt nu ook al zo snel donker en dat merk je ook in het bos. Want daar lijkt het nog sneller te gaan. De flitser bood nu ook uitkomst.

Wel oppassen voor overbelichting. Zeker op de witte paddenstoelen. Zij bleken dan wel erg uit.

Maar nu had ik wel veel macro, ik moest ook nog een landschapsfeerplaat maken. Dit deed ik door een groep paddenstoelen in landschap te fotograferen. Bleef ik toch dicht bij de paddenstoelen en voldeed ik aan de opdracht.

Tweemaal het zelfde groepje paddenstoelen, maar toch anders in beeld gebracht.

Ik had een heerlijke dag. Was koud en nat, maar heel tevreden over het resultaat. Bedankt voor de geweldige workshop, Maarten. En alle deelnemers ik heb genoten van de gekozen foto's in de nabespreking. Er zaten beeldschone platen bij. Tot de volgende workshop, volgend jaar.

Vlakbij het pannenkoekenhuis vond ik in een omgevallen boomstam nog dit prachtige setje paddenstoelen. Ik zag er daar nog veel meer. Ik had niet verweg gehoeven. En zo is het maar net met macro fotografie. Vaak kun je al heel dicht bij huis de meest mooie platen maken.

Foto Workshop Millingerwaard 3 september

Al dagen tevoren hielden we de weerberichten in de gaten. Zou het droog blijven. Maar hoe dichter de datum naderde, hoe lelijker het weer.

Toch de avond voor we gingen waren er ook tussen alle ontelbare weersites ook zonnige perioden. Er was er zelfs 1 die zei dat het 22 graden werd met veel zon. Hm de stress was er thuis niet minder om. Maarten had het bijna niet meer. Tja en daar kon hij toch echt niets aan veranderen. De workshop kon hij in elkaar zetten zoals hij wilde, maar het weer niet. Hoe dichter we echter in de buurt van Nijmegen kwamen hoe beter het weer werd. Dat was weer een stress minder. We waren vroeg van huis gegaan om te kijken waar de konik paarden zouden staan. Want daar wilden we mee beginnen. Helaas konden we ze niet vinden. Hm opnieuw stress. Maar weer een factor waar we helaas niets aan konden veranderen. Het kwam helemaal goed. Zoals de hele dag trouwens. We hebben misschien drie keer een bui gehad, veel zon, wel harde wind, lekker eten in ons nieuwe stekkie en iedereen had het prima naar de zin. En maakte natuurlijk de mooiste foto.

Ik heb de groothoeklens 12-24 eerst uitgeprobeerd. Dat leverde heel grappige beelden op.

De paarden waren weer zeer verdraagzaam tegenover het vreemde volk met die rare dingen voor hun gezicht. Dat verbaasd mij toch iedere keer weer. Het zijn semi wilde paarden. Maar zo vriendelijk. Daardoor krijg je echt feeling met je onderwerp.

Sommige paarden waren ook in voor de nodige knuffels. Ook de veulens overwonnen snel hun angst. Ik probeerde nog of ik deze kleine mee mocht nemen. Ik had immers mijn vrachtautootje bij me. Maar Maarten was onverbiddelijk. En het was zo'n poepie.

Toch was het soms wel wat oppassen geblazen. De hengsten wilden hun krachten meten met elkaar. Gelukkig deden ze dat vaak buiten de kudde. Een paar maal werd het sein gegeven in de kudde dat ze verder zouden trekken, maar het kwam er niet van. Vonden ze ons wel gezellig........ Of waren het allemaal fotomodellen.

Prachtig dit mooie paarden hoofd. Trots en toch nieuwsgierig wat ik daar zo onder hem aan het doen was.

Ik vond het een inspannende bezigheid. Ik wilde ook een aantal bewegende beelden maken. Maar het lukte me niet helemaal. Op een 2 tal lucky shots na.

Helaas moesten we na een tijdje weer afscheid nemen. Viel me zwaar. Maar ook deze mocht ik niet meenemen. Ze bleven nog wel even achter ons aan lopen naar het hek. Echte kudde dieren. Wij vertrokken en zij gingen mee.

In de middag na een zeer smakelijke lunch, begon mijn stukje. Macro fotografie. Daar voel ik me in thuis.

Dat gaat me een stuk makkelijker af. Maar goed alles valt te leren.

De harde wind speelde soms behoorlijk met de bloemen. Maar als je een beschut stukje had gevonden dan kwam er toch nog een mooi plaatje uit.

Geduld en goed kijken. Er zijn prachtige platen door iedereen gemaakt. En natuurlijk zijn er ook de druppels. Door de wind werden ze vaak snel weer weggewaaid. Maar soms had je net even geluk.

Macro workshop Hoeksche Waard

Vorige week gaf Maarten een fotoworkshop macro. En daar het een thuiswedstrijd was zouden alle fotografen hun bammetje bij ons in de tuin komen eten tussen de middag. Ongeveer 24 stuks. Dus ben ik al vroeg in de ochtend druk doende geweest om de tuin om te toveren tot restaurantje in de buitenlucht. Overal kussentjes en zitjes gecreëerd. Te weinig stoelen en te weinig schaduw. Want het werd me daar eventjes warm. Ook op de vlonder lagen de kussens klaar. Daarna nog drinken en soepjes klaargezet. Ik had de boel aardig onder controle.

En vlak voor ze kwamen was alles gereed.

Ondanks de warmte had iedereen het naar zijn of haar zin. Zelfs in mijn wilde bloementuintje werd nog druk gefotografeerd. Er staat ook nog zoveel moois in bloei. Patricia fotografeerde de besjes van een lelietje van dalen. Maarten heb ik de volgende dag laten zien waar zij deze had gemaakt. Hij roept steeds: ken je camera. Nu werd er geroepen: ken je tuin. Maar ook de vlinderstruik met de vele vlinders was favoriet. Alleen jammer van de wind. Dan blijven de takken maar heen en weer zwaaien.

Na de lunch het bos in voor het tweede gedeelte van de workshop. Ik moest eerst nog even de tuin opruimen. Helaas had ik daarna niet veel tijd meer voor fotograferen. Haal ik nog wel eens in. Maar toch nog een viertal mooie plaatjes geschoten in dat korte half uurtje.