Dit jaar stond er weer tarwe op het land achter ons huis. Ik geniet hier toch elke keer weer van. Wat een prachtig gezicht is dat toch altijd. Zo'n zee van goud, wuivend in de wind. Maar helaas, het is weer augustus en tijd voor het oogsten van het goud. Ik zie dit altijd met weemoed tegemoet. Nu moet ik weer een 2 jaar wachten voor ik die gouden zee weer zie achter ons huis. Aankomend jaar staan er bieten op het land. Dus voor het eraf ging nog snel een mooi panorama plaatje geschoten.
En sfeerplaten kun je ook mooi schieten. Mooie blauwe lucht en een stralende zon. Erg mooi, vind ik zelf.
Maar het kwam er toch echt van. Het geronk van de grote combine van boer Jan maakt echt een eind aan de gouden zee. En het moet nog snel gebeuren ook. Augustus is een vrij natte maand, en dus moet de klus geklaard zijn voor de regen weer valt. Hard en lang doorwerken dus. Ik vind het nog steeds fascinerend dat werken op het land. Sta dan ook gelijk met mijn fototoestel klaar.
En ik maak een ritje mee op de combine. Dit is echt een belevenis. Nu kijk ik toch ook met andere ogen naar het oogsten. Vooral vanuit de hoge combine is het een mooi gezicht. Je zit onder het stof, maar dat deert helemaal niet. Ik vond het erg leuk om mee te maken. Het lijkt vanaf de grond allemaal zo simpel, maar je moet steeds goed opletten op oneffenheden in het land, want dan verstopt de machine. En constant bijsturen.
Oke, het is nu niet alleen maar jammer dat het eraf gaat maar is het ook nog eens een belevenis geweest. Bedankt Jan.
Ik heb zelf ook een boertje thuis. Hij voelt zich al echt thuis op het platteland.
