12 februari was er weer een kitten middag, georganiseerd door De Noorman.
Dat is een vereniging voor de Noorse Boskat.
Iedereen kon daar zijn of haar kitten laten keuren door een keurmeester en er waren bekers en prijzen te winnen. Ook waren er een paar veteranen poezen aanwezig. Die op hun beurt weer konden meedingen naar prijzen in de veteranen klasse. Veteraan ben je als kater/poes als je 7 jaar en ouder bent.
Sommige Noren voelden zich goed op hun gemak, bij hun eigenaars in de armen of op schoot. Het was dan ook allemaal heel gemoedelijk. En de baasjes stelden hun lieverds dan ook gerust. Het is ook wat, zoveel verschillende Noren bij elkaar. Ik was ook flink onder de indruk van de aanwezige witte Noren. Ik had ze nog nooit gezien op een show. Gelukkig hadden alle Noren al een baasje dus kon ik niet in de verleiding komen.
Na het onderzoek door de dierenarts, werden de Noren bij de keurmeesters geroepen. En daar werden ze door kennersogen bekeken en werd er een keurrapport opgemaakt. De baasjes zenuwachtig, de meeste katten nieuwsgierig of humeurig.
Hieronder het oudste poesje van deze dag. Voor mij had ze een heel hoog Misthy gehalte. Voor de niet bekenden, dat was 1 van onze eerdere katten, ook rood, maar een Somali. Ze is 16 jaar geworden. En ik mis haar nog steeds.
Ook Anni-Frid, een kitten van onze vrienden was er. Ze is schitterend, in mijn ogen. Ze is bijna een jaar oud. En wat een vacht. Tijdens de autorit gedroeg ze zich voorbeeldig. Maar eenmaal op de show, had ze er allemaal geen zin meer in. Ze was stik chagerijnig. Maar ze bleek wel het mooiste voorhoofd te hebben van alle katten daar aanwezig. En volgens haar baasje ook de scherpste tandjes..... Maar Mejuffer Anni-Frid taalt niet naar een carriere in de showbusiness. Eenmaal weer thuis was er niks meer aan de hand en was ze haar lieve zelf weer.
Ook de broer van Anni-Frid was er, Benny. Wat een super Noor is dat ook. En een prachtige kraag. Hij was een stuk rustiger. Liet het allemaal maar langs hem heen gaan. Zolang hij maar af en toe een lekker hapje kreeg vond hij het wel best, een echte Noor dus.
Een ding was zeker. Alle baasje waren gek op hun dieren. Ze kregen dan ook de nodige aandacht en knuffels.
Boven en onder 2 zilver Noren. Dat wil zeggen zwart/zilver gemarmerd en zwart/zilver gestreept. Ook dat is een prachtige kleur. Een leuk setje voor de volgende keer.........Wit en zilver. Ehhhhhhhh, niks tegen Maarten vertellen hoor. We zitten voorlopig gewoon vol.
En aan het einde van de middag, de prijsuitreiking. In iedere categorie was er een beker te winnen. Ik heb me beperkt tot 2 prijsuitreikingen.
Maar iedereen kon ook stemmen op een publiekslieveling. En dat bleek de kleine Arvid. Hij is blind, dit manneke. En dat riep ontroering op. Hij liep aan zijn tuigje met zijn bazinnetje mee. Hij heeft een heel goed gehoor. En was daardoor heel alert. Hij is trouwens de achterkleinzoon van het oudste poesje op de show.
Eerst gaan alle katten langs de dierenarts. Die onderzoekt de katten op van alles. En niet elk kitten was hier van gediend. Maar de dierenarts was lief en geduldig en zo kwamen alle Noren aan de beurt. Ook het inentingen boekje werd bekeken.
Sommige Noren voelden zich goed op hun gemak, bij hun eigenaars in de armen of op schoot. Het was dan ook allemaal heel gemoedelijk. En de baasjes stelden hun lieverds dan ook gerust. Het is ook wat, zoveel verschillende Noren bij elkaar. Ik was ook flink onder de indruk van de aanwezige witte Noren. Ik had ze nog nooit gezien op een show. Gelukkig hadden alle Noren al een baasje dus kon ik niet in de verleiding komen.
Na het onderzoek door de dierenarts, werden de Noren bij de keurmeesters geroepen. En daar werden ze door kennersogen bekeken en werd er een keurrapport opgemaakt. De baasjes zenuwachtig, de meeste katten nieuwsgierig of humeurig.
Hieronder het oudste poesje van deze dag. Voor mij had ze een heel hoog Misthy gehalte. Voor de niet bekenden, dat was 1 van onze eerdere katten, ook rood, maar een Somali. Ze is 16 jaar geworden. En ik mis haar nog steeds.
Maar goed, ik denk ook dat dit ouwetje de rustigste kat van deze dag was. Ze heeft de hele lange middag bovenop haar bench in een mandje liggen slapen. Ze deed geen eens een poging de wereld om haar heen te verkennen. Ik geloof niet dat 1 van mijn katten dat zou kunnen. Ze zijn dan nog wel niet zo oud, maar toch. De keurmeester was best onder de indruk van haar. Ze zat ook nog zo goed in haar vacht.
Ook Anni-Frid, een kitten van onze vrienden was er. Ze is schitterend, in mijn ogen. Ze is bijna een jaar oud. En wat een vacht. Tijdens de autorit gedroeg ze zich voorbeeldig. Maar eenmaal op de show, had ze er allemaal geen zin meer in. Ze was stik chagerijnig. Maar ze bleek wel het mooiste voorhoofd te hebben van alle katten daar aanwezig. En volgens haar baasje ook de scherpste tandjes..... Maar Mejuffer Anni-Frid taalt niet naar een carriere in de showbusiness. Eenmaal weer thuis was er niks meer aan de hand en was ze haar lieve zelf weer.
Ik vind haar een knap katje, maar wie ben ik!
Oordeel zelf maar.
Ook de broer van Anni-Frid was er, Benny. Wat een super Noor is dat ook. En een prachtige kraag. Hij was een stuk rustiger. Liet het allemaal maar langs hem heen gaan. Zolang hij maar af en toe een lekker hapje kreeg vond hij het wel best, een echte Noor dus.
Een ding was zeker. Alle baasje waren gek op hun dieren. Ze kregen dan ook de nodige aandacht en knuffels.
Boven en onder 2 zilver Noren. Dat wil zeggen zwart/zilver gemarmerd en zwart/zilver gestreept. Ook dat is een prachtige kleur. Een leuk setje voor de volgende keer.........Wit en zilver. Ehhhhhhhh, niks tegen Maarten vertellen hoor. We zitten voorlopig gewoon vol.
En aan het einde van de middag, de prijsuitreiking. In iedere categorie was er een beker te winnen. Ik heb me beperkt tot 2 prijsuitreikingen.
Hieronder, gelukkig vielen er ook rooien in de prijzen, daar heb ik toch een zwak voor, de poes die Best of Best is geworden. Eerst was ze al de mooiste van haar categorie, maar ze bleek ook nog eens het mooiste kitten van de dag te zijn. Het leek er wel op of dat ze dat zelf ook besefte. Ze keurde zelf haar gekregen beker. Zo van; dat heb ik toch maar even voor elkaar gekregen.
Ze ging dus met 2 bekers en een hoop voer naar huis terug. En krijgt ook nog eens haar foto op de voorpagina van het Noorderlicht.
Maar iedereen kon ook stemmen op een publiekslieveling. En dat bleek de kleine Arvid. Hij is blind, dit manneke. En dat riep ontroering op. Hij liep aan zijn tuigje met zijn bazinnetje mee. Hij heeft een heel goed gehoor. En was daardoor heel alert. Hij is trouwens de achterkleinzoon van het oudste poesje op de show.
Het was weer een super gezellige dag.
