Het is zo'n typische herfstdag, die grauw en mistig begint en daarna een zonnetje laat doorkomen. Dus wandelweer. En ik was reuze blij dat ik vandaag mijn Ixus bij me had. (Liever had ik de grote camera bij me, maar dat is zo zwaar met lopen). Want tussen het gebladerte door zag ik paddestoelen. En als er iets bij de herfst hoort, zijn het paddestoelen. Ik heb er een zwak voor.
De paddestoel hierboven is de gevlekte vezelkop of voor de intellectuelen onder ons de inocybe napipes. Ze komen voor in groepen en zijn zeer algemeen in loofbossen op een humusrijke bodem en ze zijn giftig.
En dan deze. Deze had ik nog nooit gezien. Die moest ik thuis opzoeken. De meeste hadden een hoed met een doorsnede van tussen de 15 en 20 cm. Ook deze paddestoelen stonden in groepen. Nadat ik er verbaasd naar had staan kijken en ze van onder tot boven had bestudeerd heb ik er verschillende foto's van gemaakt. Bijzonder. En dat bleek ook bij thuiskomst toen ik het ging opzoeken. Het is de gepeperde melkzwam of Lactarius piperatus. Hij schijnt heel sterk te smaken. Dus eetbaar! Ik heb het niet geprobeerd. Hij is in Nederland zeer zeldzaam, vandaar dat ik hem nog nooit had gezien. In België is hij vrij algemeen in naald en loofbossen.
Zo zie je maar, je maakt van alles mee op zo'n wandeltochtje. Ik ben toch maar een gelukkig mens die zoveel schoonheid mag ontdekken. En wat treffen we het met het weer. Zo vind ik de herfst geweldig. En ik geniet ervan. Voor je het weet plenst het weer. Ik ben er nog niet uit of ik dan met een regencape moet gaan wandelen of lekker thuis bij de openhaard kruip.
Maar het zachte weer stuurt ook de natuur in de war. Gisteren al de dagpauwoog(vlinder, voor de niet wetende) en vandaag zag ik tussen het gras en de paddestoelen klavers staan. Zijn dit geen voorjaarsbloemen? Zelfs mijn forsythia in de tuin heeft een aantal gele bloemen. Ook alleen in het voorjaar, toch?
En op wat een geweldige zonsondergang werden we weer getrakteerd. Ik zocht mijn plekje tussen de bieten weer op en legde dit wondertje vast. Nu wel met de Nikon. Wat een kleuren. Jammer, ook vandaag werd het weer te snel donker. Maar gelukkig was ik er op tijd bij. Maar wat een geweldig dag was het. Soms vind ik het wel eens zonde als ik uit de nacht kom en ik mijn bedje in moet als het zo prachtig mooi is buiten, maar ik schijn het toch ook verdiend te hebben op mijn vrije dagen, zulke mooie momenten mee te maken. Laten we zuinig op moedertje aarde zijn, want dit wil je toch niet moeten missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten