Even een klein berichtje

Het is vandaag precies 2 weken geleden dat ik de toets heb gedaan. Maar nog steeds geen uitslag. Ik zet dit berichtje er even bij, daar ik nu steeds vaker telefoontjes en mailtjes krijg met de vraag: Weet je al iets? Nee dus. Ik wacht rustig af. Vier lekker vakantie en ga leuke dingen doen als dagjes uit, fotograferen of shoppen. We zien het wel. Wel lief dat jullie allemaal zo mee leven. Ik laat het jullie echt wel weten hoor, via de blog, mail of telefoon. Ik heb het vooralsnog veelste druk om naar school te gaan. Maar as. dinsdag is het toch echt zover. Dan begint het schooljaar. Ik heb al te horen gekregen dat ik gewoon naar school moet komen ook al heb ik de uitslag nog niet. Wanneer ik achteraf niet ben geslaagd voor de toets, dan stop ik weer met het volgen van de lessen. Het is allemaal wel wat omslachtig. Maar we doen het er maar mee.

Het spinnetje hierboven betrapte ik op een bamboe lampje bij mij in de tuin. Gelukkig is het weer prima en kan ik veel avondjes in de tuin doorbrengen met de vuurkorf aan en een lekker glaasje erbij. Het wordt trouwens al wel vroeg donker. Maar dan steken we gewoon de kaarsjes erbij aan. Een beetje romantiek kan geen kwaad.

Voor wie het duimen nog niet moe is, ga vooral nog even door. Wie weet helpt het nog. En zo niet, dan gaan we er volgend jaar weer voor. Heb ik tenminste nog een heel jaar de tijd om me voor te bereiden.

Zweefvliegje

Dit kleine zweefvliegje verteld een eigen verhaal. Hij kwam aangevlogen, terwijl ik bezig was deze kleurrijke oranje bloempjes te fotograferen. Ik was net bezig met het instellen van een ander diafragma, toen ik hem vanuit mijn ooghoek zag zweven. Want ze doen hun naam eer aan. Ze hangen een tijdje heel stil, voordat ze neerstrijken. En dan is het snel handelen. Want het is reuze moeilijk zo'n beestje in de vlucht te pakken. De juiste instelling inprogrameren en je statief voorzichtig draaien. Want vanuit de hand fotografeer je dit niet zo makkelijk. Het is zo ie zo aan te raden om een statief te gebruiken met macrofotografie. En dan snel afdrukken. Maak een paar plaatjes achter elkaar voor de zekerheid. Ik kreeg maar tijd voor 1 plaatje. Toen vloog hij al op de bloem.

Eerst het juiste bloemetje zoeken, met de lekkerste nectar. En die vleugeltjes gaan maar heen en weer. Hij kleurde met zijn lijfje wel erg mooi bij de achtergrond. Om dan uiteindelijk te poseren voor mijn camera. Precies op de juiste plek, mooi met zijn kopje in mijn richting. Drukdoende zijn lekkernijen op te zuigen met een lange tong.

Wanneer hij dan ook de andere kant van het bloementrosje aandoet, krijgt hij bezoek van een klein zwart mede insectje. Deze stal al gauw de show door te gaan rollen, van plezier?, in het bloemetje. Zeker erg blij met de nectar. Je kunt er maar onderste boven van zijn. Hij bleef zich een tijdje wentelen door de meeldraden, om daarna weer weg te vliegen. Of was hij gewoon even heel fotogeniek voor mijn camera? Het zweegvliegje bleef wijselijk aan de andere kant van de bloemetjes en bemoeide zich niet met dat vreemde beestje. Zo zie je maar, zelfs met macro fotografie ontstaan er mini verhaaltjes. Of heb ik gewoon een rijke fantasie......

Druppels

Vandaag heb ik de macro lens wel tot mijn beschikking. Het was vanmorgen mistig en overal hingen er nog druppels aan de bamboe. Ik wilde de druppels eens op een andere manier vastleggen. Ik ben flink in de weer geweest met de verschillende diafragma's. De plaat hieronder is een druppelsessie met landschap. Minder scherpte diepte, maar een meer totaal plaatje. Toch heb ik diafragma 5 gebruikt. Dat is niet veel, maar laat toch veel scherptediepte zien.

In de druppels zie je landschap geprojecteerd. Terwijl de druppel hierboven juist alleen maar een klein scherp gedeelte heeft waardoor je nog net kan zien dat er een takje achter de druppel hangt. Verder valt de omgeving weg. Een heel rustgevend plaatje. Het waaide een beetje, daardoor zie je op de achtergrond, die toch al wazig was door de beperkte scherptediepte, dat het blad rechts beweging vertoond. Wind en macro fotografie gaan soms niet zo goed samen. Maar de volhouder wint.

De laatste foto laat een bijna loshangende druppel zien. Weinig omgeving, alleen de druppel is scherp. Dit geeft een beetje een spookachtig beeld. Ik wilde de foto eerst nog uitsnijden, maar heb er toch niet voor gekozen. Bij macro opnames is het fraai om je onderwerp rechts, links, boven of onder in je beeld te plaatsen zodat je oog er naar toe wordt getrokken. Mijn druppel hangt net iets uit het midden. Maar ik vind dat je oog toch gelijk naar de druppel wordt getrokken mede door het licht groene blad dat van links naar rechts het beeld inloopt. Ik vind het een heel rustgevend plaatje. Zo een waar je sfeermuziek bij luistert en je ogen rust geeft door ernaar te kijken. Dan komen er eigenlijk vanzelf sprookjes beelden naar boven. Of rustgevende gedachten.

Macro met een Ixus

Terwijl Maarten met een groep enthousiastelingen op pad was voor een workshop macrofotografie, heb ik de tuin klaargestoomd tot lunchroom. Kacheltje aan onder het overdekte terras, kaarsjes voor de sfeer en tafels met de nodige dorstlessers. Overal zitjes gecreëerd, er kwamen tenslotte 15 man/vrouw tussen de middag.

Maar nadat ik klaar was kon ik het toch niet laten. Ik zag weer zoveel klein vee, en dan beginnen de vingers te kriebelen.

Tja, maar wat moet je als de macro lens mee is met de workshop. Maarten had tegen zijn leerlingen gezegd, dat het helemaal niet erg is als je geen macro objectief bezit, je kan zelfs met een compactcamera mooie opnames maken.

En dat dat kan, laat ik je bij deze zien.

Met mijn Canon Ixus op de macrostand gaat het ook heel prima. Je krijgt iets meer achtergrond op de foto. En je kan niet precies instellen waar je scherp op wilt stellen. Maar met een beetje oefenen, gaat het voor elkaar komen. En onze wilde tuin is dan ook uitermate geschikt voor fraaie plaatjes. Tussen de middag werd er dan ook niet alleen gegeten, maar ook druk gefotografeerd. Overal in de tuin kwam je de fotografen tegen.

Weet iemand trouwens wat voor een plant, de plant hierboven, is. Het is een aanwaaier. Ik heb de plant niet gezaaid op gepoot. De plant is zeer zeker heel fotogeniek met die prachtige op bramen lijkende bessen. Waarschijnlijk heeft een vogel er voor gezorgd dat zij nu bij mij in de tuin staat. En ik laat haar zeer zeker staan. Maar wie de naam weet.....

Ik moet zeggen dat ik toch liever met de macro lens op stap ga. Maar ik denk wel dat het bewijs is geleverd, dat je heel aardige macro opnames kan maken met een compact camera. Ik zag s'avonds met de nabespreking dat ook de fotografen met een compact camera op de workshop fraaie platen hadden gemaakt.

Zonsondergang

En wat doe je als je vakantie is begonnen. Jawel die ga je dan ook gelijk benutten. Ik ben na de toetsen thuisgekomen en heb na het eten gelijk mijn camera gepakt en ben naar mijn stekkie gereden om daar de zon onder te zien gaan.

Het was er perfect weer voor. Veel wolken en een prachtige zon. Aan de ene kant de dreiging van donkere wolken en aan de andere kant een geweldig schouwspel van de ondergaande zon. Een zeiljacht op het water maakte het plaatje net even af. De kleuren waren prachtig rood en intens. De wind zorgde ook nog eens voor een leeg hoofd. Ik stond daar gewoon te genieten. Leuk is dat er ook mensen naar je toe komen om te zien wat jij daar in je zoeker ziet.

En ineens is het over. Er hing een wolkenfront net boven de horizon en daar zakte de zon achter. Tijd om naar huis te gaan en met een glas rosé de dag af te sluiten.

Wandelen

Heerlijk de zomer is nu echt begonnen. En dan ben ik in mijn element.

Want een zonnenkind dat ben ik. Vandaag vroeg opgestaan. Voordat het te warm werd wilde ik nog een flink aantal uurtjes leren. Op het warmste uur van de dag heb ik siësta gehouden. Heerlijk op de ligstoel in de zon, muziekje op en oogjes toe. Toen de zon uit de tuin was ben ik weer braaf gaan leren. Rond 20.00 uur vond ik het genoeg voor vandaag en besloot een lange wandeling te gaan maken. En dan voel je toch hoe bevoorrecht je bent als je in de polder woont. De zon brandde nog steeds flink, maar zakte langzaam naar beneden. Ik heb een hele kudde schapen geaaid. Wat zijn ze toch lief hè. En maar blijven blèren om meer kroeltjes. Toen weer verder gegaan, daar ik de zon onder wilde zien gaan. Nu had ik mijn kleine toestel mee en de kans op een prachtige zonsondergang. Helaas geen wolken vandaag voor meer kleurenspektakel, maar dat deerde niet.

Ik heb langer gelopen dan anders, daar het weer zich er voor leende en ik zo lang mogelijk van deze heerlijke avond wilde genieten.

En het was prachtig. Zeker tegen de avond komen er veel dieren tevoorschijn. De muisjes schieten voor je voeten weg en je moet oppassen dat je niet op naaktslakken trapt. Hazen rennen over de kale graanvelden. Een reiger vliegt plotseling naast je op uit een sloot. Wie er het hardst van wie schrok weet ik niet, maar het was wel een mooi gezicht. Een buizerd werd door mij gestoord terwijl hij net een prooi had gevangen.

En overal zijn de boeren bezig op het land. Er hangt een zware, zwangere lucht. De enige plaaggeesten in het plaatje zijn de ontelbare muggen, die je belagen.

Maar die trotserend is het geweldig om hier te lopen. Met het ondergaan van de zon worden de kleuren ook anders. Ik liep langs ons bos en dat zag er donker uit, terwijl aan mijn andere kant de akkers in het laatste zonlicht lagen. Er komen vanzelf sprookjes bij je op als je hier zo loopt. De krekels sjirpen hun lied. En uit mijn mp3 speler komt sfeer muziek. Niet de workout muziek die ik vaak op heb met lopen.

En dan weet je weer hoe mooi de wereld eruit kan zien. Ik geniet van al mijn wandelingen, maar vanavond was het toch net even iets meer dan anders. En dat wilde ik gewoon even met jullie delen.

Echt het is aan te raden, dit wandelen. Ik voelde de stress even van me af vallen. En als dan het Rosenberg Trio in mijn oor ook nog eens Adagio From Concierta De Aranjuaz en Theme from The Deerhunter gaat spelen, dan weet je dat je een gelukkig mens bent, dat je dit allemaal mag meemaken.