Vandaag heb ik de macro lens wel tot mijn beschikking. Het was vanmorgen mistig en overal hingen er nog druppels aan de bamboe. Ik wilde de druppels eens op een andere manier vastleggen. Ik ben flink in de weer geweest met de verschillende diafragma's. De plaat hieronder is een druppelsessie met landschap. Minder scherpte diepte, maar een meer totaal plaatje. Toch heb ik diafragma 5 gebruikt. Dat is niet veel, maar laat toch veel scherptediepte zien.
In de druppels zie je landschap geprojecteerd. Terwijl de druppel hierboven juist alleen maar een klein scherp gedeelte heeft waardoor je nog net kan zien dat er een takje achter de druppel hangt. Verder valt de omgeving weg. Een heel rustgevend plaatje. Het waaide een beetje, daardoor zie je op de achtergrond, die toch al wazig was door de beperkte scherptediepte, dat het blad rechts beweging vertoond. Wind en macro fotografie gaan soms niet zo goed samen. Maar de volhouder wint.
De laatste foto laat een bijna loshangende druppel zien. Weinig omgeving, alleen de druppel is scherp. Dit geeft een beetje een spookachtig beeld. Ik wilde de foto eerst nog uitsnijden, maar heb er toch niet voor gekozen. Bij macro opnames is het fraai om je onderwerp rechts, links, boven of onder in je beeld te plaatsen zodat je oog er naar toe wordt getrokken. Mijn druppel hangt net iets uit het midden. Maar ik vind dat je oog toch gelijk naar de druppel wordt getrokken mede door het licht groene blad dat van links naar rechts het beeld inloopt. Ik vind het een heel rustgevend plaatje. Zo een waar je sfeermuziek bij luistert en je ogen rust geeft door ernaar te kijken. Dan komen er eigenlijk vanzelf sprookjes beelden naar boven. Of rustgevende gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten