Heerlijk de zomer is nu echt begonnen. En dan ben ik in mijn element.
Want een zonnenkind dat ben ik. Vandaag vroeg opgestaan. Voordat het te warm werd wilde ik nog een flink aantal uurtjes leren. Op het warmste uur van de dag heb ik siësta gehouden. Heerlijk op de ligstoel in de zon, muziekje op en oogjes toe. Toen de zon uit de tuin was ben ik weer braaf gaan leren. Rond 20.00 uur vond ik het genoeg voor vandaag en besloot een lange wandeling te gaan maken. En dan voel je toch hoe bevoorrecht je bent als je in de polder woont. De zon brandde nog steeds flink, maar zakte langzaam naar beneden. Ik heb een hele kudde schapen geaaid. Wat zijn ze toch lief hè. En maar blijven blèren om meer kroeltjes. Toen weer verder gegaan, daar ik de zon onder wilde zien gaan. Nu had ik mijn kleine toestel mee en de kans op een prachtige zonsondergang. Helaas geen wolken vandaag voor meer kleurenspektakel, maar dat deerde niet.
Ik heb langer gelopen dan anders, daar het weer zich er voor leende en ik zo lang mogelijk van deze heerlijke avond wilde genieten.
En het was prachtig. Zeker tegen de avond komen er veel dieren tevoorschijn. De muisjes schieten voor je voeten weg en je moet oppassen dat je niet op naaktslakken trapt. Hazen rennen over de kale graanvelden. Een reiger vliegt plotseling naast je op uit een sloot. Wie er het hardst van wie schrok weet ik niet, maar het was wel een mooi gezicht. Een buizerd werd door mij gestoord terwijl hij net een prooi had gevangen.
En overal zijn de boeren bezig op het land. Er hangt een zware, zwangere lucht. De enige plaaggeesten in het plaatje zijn de ontelbare muggen, die je belagen.
Maar die trotserend is het geweldig om hier te lopen. Met het ondergaan van de zon worden de kleuren ook anders. Ik liep langs ons bos en dat zag er donker uit, terwijl aan mijn andere kant de akkers in het laatste zonlicht lagen. Er komen vanzelf sprookjes bij je op als je hier zo loopt. De krekels sjirpen hun lied. En uit mijn mp3 speler komt sfeer muziek. Niet de workout muziek die ik vaak op heb met lopen.
En dan weet je weer hoe mooi de wereld eruit kan zien. Ik geniet van al mijn wandelingen, maar vanavond was het toch net even iets meer dan anders. En dat wilde ik gewoon even met jullie delen.
Echt het is aan te raden, dit wandelen. Ik voelde de stress even van me af vallen. En als dan het Rosenberg Trio in mijn oor ook nog eens Adagio From Concierta De Aranjuaz en Theme from The Deerhunter gaat spelen, dan weet je dat je een gelukkig mens bent, dat je dit allemaal mag meemaken.
2 opmerkingen:
Lieverd je kan altijd nog schrijfster worden.... Ik ging echt even mee in je wandeling. Gelukkig klink je al wat positiever. Succes met leren en ik hoop echt dat het je gaat lukken!
-x- Miek
Wat een mooi stukje Marjo!!
Nodigt zeker uit tot wandeling.
Hoe is het?
Liefs esther
Een reactie posten