Donderdag 6 september heb ik deelgenomen aan een workshop fotografie op het eiland Tiengemeten. Deze werd gegeven door Maarten. En zoals altijd sleep ik weer van alles mee, waaronder mijn statief, macro lens en de 28-200mm lens. Genoeg kaartjes, volle batterijen enz. Ik was er helemaal klaar voor.Mijn opdracht voor vandaag was: Maak een foto waarmee je mensen verteld dat ze naar Tiengemeten moeten komen. En een mooie sfeerplaat. s'avonds zou het een en ander worden besproken. Ik wilde als eerste naar de Belgische trekpaarden. Ik ben gek op paarden, zoals sommigen wel weten. Alleen na vandaag zou die liefde toch wel een moment gaan wankelen. Zoals altijd waren de hengsten erg nieuwsgierig. Ze komen naar je toe en besnuffelen je fototas, statief en camera.
Het statief bleek een aantrekkelijk voorwerp. Ze trokken het steeds tussen de riem van de tas vandaan. Dus zette ik het maar voor me op de grond. En ja hoor dat werkte. Al gauw was het niets meer dan een raar voorwerp dat niet de moeite meer waard was om aan te knabbelen. Een grote zwarte hengst, was duidelijk de baas van het hele stel en dat liet hij merken door te bijten naar de andere hengsten en ze op te jagen. Een lichtbruine hengst duwde mij daardoor opzij en zo ontstond er een meter ruimte tussen mijn statief en mijzelf.
Op zich niet zo erg, ware het dat de zwarte hengst zijn zinnen had gezet op een achtervolging van de lichtbruine. Hij tikte mijn mooie statief om met zijn voorbeen en met zijn achterbeen trapte hij het zo aan barrels. Ik schijn hard nee en shit te hebben geroepen, maar het leed was al geschied.
En zo verdween mijn mooie statief in de afval container. Een voordeel was dat ik er die dag niet meer mee hoefde rond te zeulen. Nadelen zijn er meer. Ik moest de macro opnames nu uit de hand doen. En ik was mijn dure statief kwijt. Dat gaat weer centjes kosten. Ik denk dat het mijn week niet is.
Maar goed, blijven lachen en aan de slag om mijn opdracht te volbrengen. Samen met vriendin Linda ben ik het eiland over getrokken. Dat wil zeggen de oost en zuidkant. Want het is een flinke wandeling en het eiland is nog best groot.
Aan het einde van de dag hebben we een groepsfoto gemaakt. Iedereen was heel erg moe van het vele lopen. Ik was het gesprek van de dag. Iedereen vroeg hoe het met mijn statief was.......grrrrrrrr Maar er waren erg veel mooie platen geschoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten