Afgelopen vrijdag was het weer zover. Dreamnight at the Zoo. Er zijn weer heel veel voorbereidingen geweest om de kinderen een geweldige avond te bezorgen.
En wat ook heel mooi was, het weer werkte eindelijk eens mee. Het beloofde een heerlijke avond te worden en alle vrijwilligers hadden er zin in.
Wat is de Dreamnight at the Zoo ook al weer? Ik kan je in ieder geval verwijzen naar de site: http://www.dreamnightatthezoo.nl/ en ik vertel je er iets over.
Dreamnight at the Zoo wordt gerund door allemaal vrijwilligers. Het geld moet komen van sponsors. En dat is hard nodig, om de Dreamnight te verwezelijken.
Ieder jaar, op dezelfde avond, de eerste vrijdag van juni is er Dreamnight at the Zoo. In meer dan 170 dierentuinen( en tegenwoordig ook al wat pretparken) over de gehele wereld gaat de tuin, s'avonds open voor chronisch zieke en gehandicapte kinderen om hen een geweldige avond vol plezier te laten beleven. Lekker alleen voor hen en hun ouders en broertjes en zusjes.
En reken maar dat daar naar wordt uitgekeken.
Ook dit jaar was de burgermeester van de diergaarde Blijdorp er weer bij. Hij inspecteerde de ere wacht van politieagenten. De agenten hebben speciaal voor deze avond hun bindingdag opgegeven(gaan normaal gesproken zelf lekker op stap op hun bindingdag om plezier te beleven). En ze hadden er zin in. Ze hadden ook echte politie en arrestatie wagens meegenomen, alwaar de kinderen een kijkje in konden nemen en achter het stuur konden zitten met een heuse politiepet op. Er werden ook weer vingerafdrukken gemaakt en je kon een gevangenis pakje aantrekken. Ik heb meerdere boefjes achter de tralies gezien.
Het dreamnight clowntje die de kinderen altijd begroet bij binnenkomst had nu gezelschap van een heuse prinses. Volgens mij hebben ze s'nachts in bed nog handjes liggen schudden. Want wat waren er veel kinderen. En allemaal kwamen ze over de rode loper, terwijl een muziekkorps en dansgroepje hen vermaakten bij binnenkomst.
Voor sommige kinderen was de muziek wel erg hard, maar op de schouders van papa kon je het wel mooi overzien. En was je ook groter dan die stoere agenten aan weerzijde van de loper.
Wat een welkomst! Iedereen werd er vrolijk van en wisten toen al niet waar ze moesten kijken. Er was nu al zoveel te zien.
In het Oceanium lagen er in de grote bassins weer duikers om de kinderen te vermaken. Je kon zelfs met 1 van de duikers praten, terwijl die in de grote bak met haaien lag. (zou niks voor mij zijn, ook al lag er nog een duiker in die de hapgrage visjes op afstand hield).
Ook was er een clown onderwater en daar kon je op zijn neus duwen en dan blies hij allemaal bubbels. Sommige kinderen wilden de clown heel veel kusjes geven.
Maar er liepen ook veel rare snuiters rond in de tuin.
Wat dacht je van een grote papegaai, of toch een mamagaai..........
En een pratende papegaai ......
En er werden heeeeeeel veel poffertjes gebakken.
Natuurlijk was Pim Indubio weer van de partij met oa. zijn poeplied. Altijd goed voor dolle pret en veel geschreeuw. En het liedje staat inmiddels ook op de Dreamnight cd. Dus kan straks iedereen het meezingen.
En er werden weer hele mooie creaties geschilderd op de gezichtjes. Ik heb prachtige vlinders gezien, maar ook angstaanjagende wilde katten.
En er kon gebokst worden. Je mocht echt heel hard slaan....
Peter van der Wulp de oprichter van de Dreamnight, geeft een interview aan de ziekenhuis zender. Die de hele avond heeft uitgezonden.
En ik noemde het al. Er is een heuse Dreamnight cd. Tegen inlevering van de bij de ingang gekregen bon, kreeg iedereen een cd mee naar huis.
En ze werden met veel enthousiasme weggegeven.
Maître Pierre kreeg de cd, waar hij zelf ook aan heeft meegewerkt nog even officieel uitgereikt, door de twee drijvende krachten achter de Dreamnight.
Peter en Hanck, het is weer gelukt. Het was een grootse avond, met heel veel plezier.
Als afsluiter van deze mooie avond waren Adje en Theo uitgenodigd. En die brachten nog een hoop gezelligheid. Er werd een polonaise gedanst en liedjes gezongen. Een feestganger wilde graag het Wilhelmus zingen. En na afloop ging Adje nog met iedereen op de foto.
En ik kwam er ook niet onderuit. Maarten fotografeerde Cindy en mij ook nog even met Adje.
Voor de kinderen was het een vermoeiende, maar heerlijke avond. En wij, de drie fotografen, wij hebben weer genoten van al die glunderende gezichtjes. Even vergeet iedereen zijn dagelijkse beslommeringen en zet je je belangeloos in voor zoveel plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten