De eerste dag. En wat een weer. De hele nacht heeft het gestormd en en gesneeuwd. Het ziet er naar uit dat het vandaag niet veel beter gaat worden. We kunnen in ieder geval niet met de bus er op uit. Niet in de ochtend in ieder geval. Gelukkig konden we gisteren nog boodschappen halen in Björkliden supermarkt. Anders hadden we nu toch een probleem gehad. We besluiten de tocht te ondernemen naar het hotel. Er moet nog het één en ander besproken worden en betaald worden. Ook het bord bij de receptie geeft niet echt goed nieuws. Stormi dag staat er het bord. Hmmm. En wat blijkt. Er is sinds jaren een sneeuwalarm afgegeven voor vandaag. En dat moeten wij meemaken. We hadden liever op pad gegaan. Maar we kunnen in ieder geval aan het thuisfront melden dat we in een sneeuwblizzard hebben gelopen.
Een beetje ontmoedigd zakken we neer op de stoelen bij de openhaard in het hotel. Hopelijk knapt het nog wat op deze week.
De terug tocht naar de hutten wordt een soort survivel tocht met afdaling op je billen van een sneeuwberg. Je zakt soms diep weg in de sneeuw. En het blijft maar waaien en sneeuwen.
In de middag gaan we het toch proberen. Misschien is het minder erg als we richting Abisko rijden. Helaas moesten we de tocht al snel afbreken. Door het slechte zicht zag je niet meer waar weg en berm begonnen of eindigen. Dus moesten we onze bus uitgraven. We besluiten te keren. Maar de berg op met dit weer ging ook niet best. Door de vele sneeuwval reed de bus meer achteruit de berg af dan vooruit de berg op.
En in een paar minuten tijd werd het weer steeds slechter. Je zag alleen maar de contouren van de bomen naast de weg. Op een gegeven moment zag je niet meer dan 15 meter voor je.
Terwijl Maarten verwoedde pogingen deed de bus omhoog te sturen kwam er een sneeuwschuiver achter hem te staan. Aan de chauffeur werd hulp gevraagd. Zij konden er tenslotte ook niet door. De bijrijder is in onze bus gestapt en liet de bus een aantal meter achteruit zakken en gaf toen voorzichtig gas. Even later reed hij met snelheid de berg op. Zij zijn dit weer beter gewend. Wij kennen dit weer niet echt in ons kikkerlandje. Als er bij ons al een centimeter sneeuw valt is het land in rep en roer.
De bus werd netjes op de parkeerplaats neer gezet.
Het weer was nu heel erg slecht dus waren we blij dat we niet verder zijn gegaan.
Hieronder een filmpje van de tocht terug naar de hutten vanaf het hotel.
Er zou deze week 1,5 meter sneeuw gaan vallen. We hadden nog wat tegoed, alleen konden we dat nu nog niet vermoeden.
Op de blog van Maarten staat een filmpje die ik heb gemaakt toen in de middag het weer nog slechter werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten