Vandaag gaan we met de snowscooters op pad. We worden om 9.30 uur verwacht. Het weer lijkt mee te vallen, maar dat kan zo veranderen. We pakken ons dik in, want het is fris buiten.
Lapporten is vanuit onze raam goed te zien vandaag onder het wolkendek. En dat gebeurd niet vaak.
Plaatje hierboven is vanuit ons slaapkamerraam genomen. We hebben in ieder geval uitzicht vanmorgen.
Nadat de snowscooters onder de gevallen sneeuw zijn gehaald stappen we op om een stuk over het bevroren meer te gaan rijden. De sneeuw is diep. Sommige halen een hoge snelheid. En vinden het een geweldige rit. Ik ben echter niet gecharmeerd. Ook al zit ik achterop bij Maarten en hoef ik niet zelf een scooter te besturen, ik ben er niet kapot van. De omgeving is wel mooi.
Na een valpartij met de scooter heb ik het even helemaal gehad. Johny de eigenaar van de scooters stelde voor dat ik bij hem achterop kwam zitten. Hij heeft meer ervaring en misschien raak ik mijn angst dan een beetje kwijt.
Nou meer ervaring, die gasten worden op zo'n ding geboren volgens mij. Toch duurde het nog wel een tijdje voor ik weer rustig achterop zat. Het is gewoon niet mijn ding.
Na een tijdje moeten we gaan tanken. En dat gebeurd gewoon bij het tank station. Dus alle scooters in een rij om de tank vol te gooien. Even een drankje om warm te worden en een snoeperijtje erbij en we kunnen weer op pad.
De tocht wordt vervolgd door de bergen. En Maarten keek te veel in het rond en raakte van het pad. Dus moest hij gered worden uit de diepe sneeuw.
Toch was de glimlach niet van zijn gezicht te krijgen door de val partijen. Hij had het prima naar zijn zin. Ook ik begon toen we weer op het meer kwamen wat te genieten en om me heen te kijken. De laatste 1,5 uur vond ik het zelfs een beetje leuk.
Het zonnetje had zich even door de dikke bewolking laten zien, maar kroop weer snel achter een berg weg. De wereld werd een groot poollandschap. Als je wat meer op het midden van het meer reed zag je niet eens de bergen aan weerskanten en was alles gehuld in bewolking en mist. Het had wel iets. Je zag toen we op de berg reden ook al dat het weer ging veranderen.
Moe kwamen we terug. Maar bijna iedereen heeft er erg van genoten.
Weer een belevenis erbij.
Die avond stellen we ons op langs de kant van de weg om ons eerste Noorderlicht te aanschouwen. We hadden al bij het Aurora station gevraagd of dat er boven Noorderlicht was, maar de man raadde ons af nu naar boven te gaan. Dus zoeken we naar een open plek in de lucht.
De camera's zijn opgesteld en de gezichten naar de lucht gedraaid. Er is wel iets te zien en we raken opgewonden. Ook al is er veel bewolking, we zien een flart Noorderlicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten